Afstamming en erkenning

Erkenning en vervangende toestemming erkenning

Biologisch ouderschap hoeft niet samen te vallen met het juridisch ouderschap. Juridisch ouder is diegene die als ouder op de geboorteakte van de minderjarige staat vermeld. Op grond van het Nederlands afstammingsrecht heeft een kind in ieder geval een moeder. Indien het kind niet binnen huwelijk (of geregistreerd partnerschap) geboren is heeft het kind niet automatisch ook een vader. Daarvoor is nodig dat de vader het kind bij de gemeente erkent. Afhankelijk van de leeftijd van het kind is daarvoor de toestemming van de moeder en/of het kind nodig. Indien deze toestemming wordt geweigerd kan de rechter vervangende toestemming verlenen. De rechter kan de toestemming slechts onder strikte voorwaarden weigeren. In erkenningszaken zal door de rechtbank altijd een bijzonder curator worden benoemd om de belangen van de minderjarige te vertegenwoordigen. Mr. Kloppenburg wordt o.a. als bijzonder curator door de rechtbank Rotterdam ingezet.

Het gevolg van de erkenning is er een familierechtelijke band tussen de vader en het kind tot stand komt. Deze band houdt onder andere in dat het kind ook erfgenaam wordt van de vader.

Vernietiging erkenning

Vernietiging van de erkenning is uitsluitend mogelijk op grond van dat de erkenner niet de biologisch vader is van het kind. De wet wijst uitsluitend de moeder, het kind en de erkenner, en dus niet de biologisch vader, aan als diegene die om vernietiging van de erkenning kunnen vragen. Voor allen gelden bepaalde voorwaarden en termijnen. Na verloop van de in de wet genoemde termijn  vernietiging echter soms toch nog mogelijk. Laat u in dit soort kwestie dus altijd adviseren door een kundig familierechtadvocaat.

Bij de erkenning van een kind vindt geen controle plaats of de erkenner wel de biologisch vader is van het kind. Dit is op grond van de wet ook immers geen vereiste. Zo is het dus mogelijk dat een (nieuwe) partner van de moeder een kind erkent waarvan hij niet de biologisch vader is. De biologisch vader wordt daarmee dan buitenspel gezet omdat de wet nooit meer dan twee ouders toelaat. Zoals bovenstaand al beschreven kan de biologisch vader niet zelf een verzoek doen om vernietiging van de erkenning. Staat de biologisch vader dan echt machteloos? Nee gelukkig niet, via een bijzonder curator (die formeel juridisch het kind vertegenwoordigt) kan hij vragen alsnog om de erkenning te vernietigen.

Vaststelling van het vaderschap

Erkenning door de vader is niet verplicht. Het wil dan ook nog weleens voorkomen dat een biologisch vader weigert zijn kind te erkennen, bijvoorbeeld omdat hij vreest te moeten opdraaien voor de kosten van de opvoeding. Als moeder kun je dan de rechtbank verzoeken het vaderschap te laten vaststellen door de rechtbank. Indien de vader het vaderschap blijft betwisten zal een DNA-onderzoek uitkomst bieden. Indien de vader daaraan medewerking weigert zal de rechtbank daar uiteraard haar consequenties aan verbinden. Indien er werkelijk twijfel is over het vaderschap heeft het vanuit kostenoogpunt soms de voorkeur om (onder begeleiding van de advocaat) zelf een DNA-test te doen.